เมื่อเจ้าพ้อทางหย่างใหม่ ได้พ้อผู้ใหม่แล้วสิอิหยัง
                       (เมื่อเธอพบทางเดินใหม่ ได้พบคนใหม่แล้วจะทำอย่างไร)
         หรือกลับมาเบิ่งซากปรักหักพัง ฮักของเฮาที่ล่มสลาย
          (หรือกลับมาดูซากปรักหักพัง รักของเราที่ล่มสลาย)
         บ่ต้องฮู้สึกผิด เจ้าเห็นบ่อ้ายยังหายใจ
          (ไม่ต้องรู้สึกผิด น้องเห็นไหมพี่ยังหายใจอยู่)
         ถึงสิจ่อยลงแหน่... แต่กะยังบ่ตาย
         (ถึงจะผอมลงหน่อย... แต่ก็ยังไม่ตาย)

                   * กินข้าวได้หลายกว่าเก่า นอนหลับง่ายกว่าเก่า
                        (กินข้าวได้มากกว่าเดิม นอนหลับง่ายกว่าเก่า)
         ยามเจ็บยามเหงา บ่ต้องมีหมู่มาอ่อย
          (ยามเจ็บยามเหงา ไม่ต้องมีเพื่อนมาคอยปลอบ)
         แต่ก่อนนอนตีงคีงตื่นมาน้ำตาย้อย หัวใจสะวอยคึดฮอดเจ้าหลาย
          (เมื่อก่อนนอนขยับตื่นมาน้ำตาหล่น หัวใจหล่นวูบคิดถึงน้องมากมาย)
         เทือสิยอมรับว่าฮักเฮาจบแล้ว ถืกลมพัดมันกะสิยืนบ่ไหว
          (กว่าจะยอมรับว่ารักเรานั้นจบแล้ว ถูกลมพัดมาปะทะแทบยืนต่อไปไม่ไหว)
         บ่ต้องมาห่วง ว่าอ้ายสิอยู่บ่ได้ มื้อนี้ อ้ายกะไคแหน่แล้วล่ะ
         (ไม่ต้องมาห่วงว่าพี่จะอยู่ไม่ได้ วันนี้ พี่ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ)

                     กะเว้าให้ฟังซุอย่าง จนเบิดซุอย่างควมเว้าควมว่า
                       (ก็พูดให้ฟังทุกอย่าง จนหมดทุกเรื่องคำพูดความจริงในใจ)
         ถ้าคักใจแล้วเจ้ากะอย่าหัวซา อย่าทำท่าหลูโตนกันหลาย
          (ถ้าสมใจแล้วน้องก็อย่าสนใจ อย่ามาทำท่าสงสารกันเลย)
         ถ้ายังห่วงปานนี่ แล้วมื้อนั่นคือจังถิ่มไป
          (ถ้ายังห่วงปานนี้ แล้ววันนั้นทำไมจึงทิ้งพี่ไป)
         บ่อยากเป็นภาระ... เป็นปัญหาให้ไผ
          (ไม่อยากเป็นภาระ... เป็นปัญหาให้ใคร)

                       (ซ้ำ * ดนตรี...Solo )

                   ​ความเจ็บกำลังสิส่วง ความห่วงมันกะมาซ้ำ
                     (ความเจ็บกำลังจะสร่าง ความห่วงมันก็มาซ้ำเติม)
         อยากลืมแต่มันกะจำ สิให้อ้ายเฮ็ดจังได๋
          (อยากลืมแต่มันก็จำ จะให้พี่ทำอย่างไรหนอ)

                     (ซ้ำ * )

         ถ้าเจ้ายังห่วงอ้ายอาจสิอยู่บ่ได้ มื้อนี้ อ้ายกะไคแหน่แล้วล่ะ
         (ถ้าน้องยังห่วงพี่ชายอาจจะอยู่ไม่ได้ วันนี้ พี่ก็ดีขึ้นบ้างแล้วล่ะ)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                    (เกริ่นลำ) โอ่ย...น้อ  ย้อนความจนมาบีบเค้น มา..บีบเค้น
                                      (โอ่ย... น้อ เพราะความจนมาบีบเค้น มาบีบเค้น)
       ถีบเรากระเด็นจากบ้านนา  คิดฮอดส่ำใด๋ กะตัดใจลา
        (ถีบเรากระเด็นจากบ้านนา คิดถึงเท่าใด ก็ตัดใจลา)
       ขอไปรวยเอาดาบหน้า จึงกลับมา ล้างแค้นความจน
       (ขอไปรวยเอาดาบหน้า จึงกลับมาล้างแค้นความจน)

                     บ้านเฮา มีแต่นาปลูกข้าว แต่บ่มีนาปลูกเงิน
                       (บ้านเรา มีแต่นาปลูกข้าว แต่ไม่มีนาปลูกเงิน)
       บ้านเพิ่นมีหม่องให้หาเงิน แต่กะต้องเดินทางไกล
        (บ้านคนอื่นเขามีที่ให้หาเงิน แต่ก็ต้องเดินทางไกล)
       บายเอาตีนซิ่นอีแม่ มาทำตะกรุดคู่กาย
        (หยิบเอาชายผ้าถุงแม่ มาทำตะกรุดคู่กาย)
       จุดเริ่มคือจากบ้านไป จุดหมายกะคือได้กลับมา
       (จุดเริ่มคือจากบ้านไป จุดหมายก็คือได้กลับคืนมา)

                     บ่ฮู้ดอกว่า บนเส้นทางข้างหน้า มันสิต้องเจอสิ่งใด๋
                        (ไม่รู้หรอกว่า บนเส้นทางข้างหน้า มันจะได้พบเจอสิ่งใด)
       โสตาย ถ้าเอาดีบ่ได้ กะให้มันได้ฮู้ว่า
         (ตัดสินใจ ถ้าเอาดีไม่ได้ ก็ให้มันรู้ไปว่า)
       สิบ่หายใจถิ่มซือๆ ลงมือสู้เบิ่งก่อนนา
        (จะไม่หายใจทิ้งเฉยๆ ลงมือสู้ก่อนสินะ)
       สิเป็นหรือตายบ่ว่า ให้วาสนาพาเป็น
       (จะเป็นหรือตายไม่ว่า ให้วาสนานำทาง)

                   * สิบ่ไปตายเอาดาบหน้า  ข้อยสิไปรวยเอาดาบหน้า
                       (จะไม่ไปตายเอาดาบหน้า ข้าจะไปรวยเอาดาบหน้า)
       บ่หัวซา บ่หัวซา กล้าๆ แน   ข้อยสิไปรวยเอาดาบหน้า
        (ไม่สนใจ ไม่สนใจ กล้าๆ หน่อย ข้าจะไปรวยเอาดาบหน้า)
       สิบ่ไปตายเอาดาบหน้า  บอกท้องนา ข่อยสิกลับมาเด้อ ถ่าแน
        (จะไม่ไปตายเอาดาบหน้า บอกทุ่งนา ข้าจะกลับมาอยู่นะ รอหน่อย)
       ถ่าก่อนเด้ออีพ่อ รอก่อนเด้ออีแม่  บ่ดนดอกหนา สิกลับมาล้างความจน
        (ลาก่อนนะคุณพ่อ รอก่อนนะคุณแม่ ไม่นานดอกหนา จะกลับมาล้างความจน)

                     หย่าวไป หย่าวไป อย่าหวั่น
                       (เดินหน้าสู่ไป สู้ไป อย่าไหวหวั่น)
        หย่าวไป หย่าวไป อย่าหวั่น
         (เดินหน้าสู่ไป สู้ไป อย่าไหวหวั่น)
        ยาวไป ยาวไป อย่าจ่ม
         (ลุยไป ลุยไป อย่าบ่น)
        กฏมีข้อเดียว อย่าแพ้
        (กฎมีข้อเดียว อย่ายอมแพ้)

                        (ซ้ำ *, *)

         สิกลับมาล้างความจน
         (จะกลับมาล้างความจน)

     มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                          คือจั่งเกวียนบ่มีไม้ค้ำ หน้าหง่ำลงใส่ขี้ดิน
                             (เหมือนเกวียนไม่มีไม้ค้ำ (ขาตั้ง) หน้าคว่ำลงพื้นดิน)
           คือจั่งนกตายตก ย้อนฟ้าปี้น แค่ได้ยินคำว่า...
            (เหมือนนกตายตกลง เพราะฟ้าพลิก แค่ได้ยินคำว่า...)

                          บ่ได้ฮักกันแล้ว เฮาบ่สมกันแล้ว มีแต่แนวเหม็นกุยไปหน้า
                             (ไม่ได้รักกันแล้ว เราไม่เหมาะสมกันแล้ว มีแต่เหม็นเขียว(เกลียด)ไปทุกวัน)
           กักขังมโนไว้ ดนเติบว่าสั่นว่า ก่อนสิมาจาเว่า...
           (เก็บไว้ในใจมานานแล้ว ก่อนจะหลุดโพล่งออกมา...)

                     *** ว่า (แต่) นกเจ่าสิบินเจ้ยเจิดหนี ฮักเฮานี่อยู่คนละก้ำฝ่าย
                              (เหมือนนกเจ่าบินฉวัดเฉวียนหลีกหนี รักเรานี้อยู่คนละฝ่าย)
           ขี้ข้าเงาะป่าบ้าใบ้ บ่ควรคู่รจนาน้อง
             (เหมือนเงาะป่าบ้าใบ้ หรือจะควรคู่่กับรจนา)
           ใจประสงค์ฮ่างกลางบ้านกะว่าดง คนใจฟ่งปลิวหายไปตามป่อง
             (ใจประสงค์จะทิ้งร้าง กลางบ้านก็เหมือนดง(พงป่า) คนใจกระเด็นปลิวหายจากไปตามร่อง)
           ความฮักที่เคยได้จากน้อง บินไปคือนกเจ่า...
           (ความรักที่เคยได้จากน้อง บินหนีไปเหมือนนกเจ่า...)

                          น้ำในใบบอนยังแน่นอนกว่าใจเจ้า ผิดที่เฮานั่นคิดไปไกล
                              (น้ำในใบบอนยังแน่นอนกว่าใจน้อง ผิดที่เรามโนไปไกล)
            อวดเป็นพญา ตาส่องมองไกล ว่าสิได้เป็นคู่หมั้นหมาย...
            (อวดว่าตัวเองนั่นเจ๋งกว่า มองไปเสียไกลว่าจะได้น้องเป็นคู่เคียง)

                                 (ซ้ำ ***, *** และ ***)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้