นับตั้งแต่วัน ที่เจ้านั้นทิ้งอ้ายไป อ้ายเคยลองเปิดใจ
       หาใครมาช่วยคลายเหงา ใจกะได้พบ บ่อาจมีไผมาแทนที่เจ้า
       จำเป็นต้องปล่อยความเหงา ทำงานตามอัธยาศัย

                   ลางเทื่อกะเมื่อย ที่สิตามหาใครสักคน เลยปล่อยหัวใจจนจน
      ได้คิดเองสิเอาจั่งใด๋ ปล่อยตัวเองให้เหงา มันดีกว่าที่จะหามีใคร
      คั่นเหงาแล้วคึดฮอดได่ คั่นซั่นอ้ายเหงาตายดีกว่า

               ** บ่ต้องมีไผมาถาม ว่าอ้ายกำลังคิดฮอดผู้ใด๋
       บ่ต้องกลัวว่าใคร จะเสียใจเพราะการกระทำ เคยฮักเจ้าซำใด๋
       ยังอยู่ในความทรงจำ สิเรียบเรียงเรื่องคนงาม ไว้ให้คนถามด้วยความเต็มใจ

              *** บ่ต้องเป็นห่วง ความเหงาบ่ทำให้ตาย
        ความคึดฮอดที่มีมากมาย คั่นบ่ได้ใช้มันเสียดายกว่า สิอยู่ตรงนี้
        อยู่เพื่อคึดฮอดตลอดเวลา ถามข่าวเจ้าผ่านม่านฟ้า มื้อนี้แก้วตาคึดฮอดผู้ใด๋

            (ซ้ำ **, ***) สิอยู่ตรงนี้ อยู่เพื่อคึดฮอดตลอดเวลา
          ถามข่าวเจ้าผ่านม่านฟ้ามื่อนี้แก้วตาคึดฮอดผู้ใด๋

      มีคำที่เป็นภาษาอีสานหลายคำที่น่าสนใจดังนี้

                วันงานเทศกาลผ่านมา แค่ปีกว่าๆ ไม่น่าลืมกัน
         ในงานวันออกพรรษา สัญญาว่าจะรักมั่น
         จุดธูปเวียนเทียนร่วมกัน อธิฐานจะรักมั่นภิรมณ์

                พี่มีของขวัญให้มา เป็นผ้าเช็ดหน้า กับโบว์ผูกผม
        พี่ผูกโบว์ให้น้อง ตามองว่าสวยคำชม
        น้องอายหน้าแดงนั่งก้ม หลบสายตาคม เมื่อพี่จ้องมอง

                จากงานวันออกพรรษา ผ่านมาสีหน้าไม่ผ่อง
       สัญญาไม่เป็นสัญญา พบดอกฟ้าเลยลืมดอกฟักทอง
       ไม่หันมาเหลียวเกี่ยวข้อง โบว์ผูกใจน้องเป็นโบว์รักสีดำ

               ลืมคำหมั่นล่ะสัญญาบอกว่า ลืมคำหมั่นล่ะสัญญาบอกว่า
       ออกพรรษานั่นแล้ว ซิขอละน้องแต่งงาน คืนสู่บ้านสิขอแต่งแปงเอา
       บทสำเนาสำนวนม่วนหูฟังแล้ว เสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่
       เสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่ คันพี่บอกให้ฮู้เป็นวันน้องชื่นใจ
       ผูกรักไว้ด้วยโบว์รักสีดำ เลยบ่จดจำเอาล่ะใส่ใจชายนั้น

               ถึงวันนัดหมายชายมา เลยไม่เห็นหน้า
      เหมือนว่าความฝัน จะมองหนุ่มไหน ก็ไม่เหมือนหนุ่มคนนั้น
      มีหนุ่มเข้ามาติดพัน แต่ว่าฉันไม่พลันสายตา

              ว่าน้องหยิ่ง ที่จริงไม่ใช่ดอกหนา ด้วยใจฉันรักมั่นไม่เสื่อมศรัทธา
      ยังจำล่ะคำมั่นสัญญา ตราบชีวานี้ยังจดจำ มองดูโบว์ผูกผม
      เป็นปมโบว์สีชมพู แต่โบว์ผูกใจหนู ทำไมล่ะเป็นโบว์สีดำ
      ผูกไม่มีทางแก้ รักแท้แต่เขาไม่จำ เพียงครึ่งข้อครึ่งคำ ของสัญญายังหาไม่เจอ

              คนคอยเก้อละเมอหาว้าเหว่ คนคอยเก้อละเมอหาว้าเหว่
      อุกใจเด้ บัดยามคิดฮอดหน้า ซิไปล่ะท่าอยู่ไส นอนบ่ได้ไข้รักมันกิน
      น้ำตารินตกหมอน บ่อนนอนเป็นเปื้อน จากเดือนเลื่อนไปเป็นปี
      สิ้นปีก็ไม่มีความหวัง อักษรรักปักผ้าเช็ดหน้าก็ยัง รูปหัวใจปักกลาง
      หัวใจคู่ดูช้ำทุกคืน ของฝากจากเขา ให้เราว่ารักหมดใจ
      แต่ทำไม ใจเขาไปรักคนอื่น โบว์ผูกผม ผ้าเช็ดหน้าน้องขอส่งคืน
      เอาไปให้หญิงคนอื่น สำหรับน้องไม่ต้องมาสน

             รักปนนี่ความเจ็บความช้ำ รักปนนี่ความเจ็บความช้ำ
      โบว์รักสีดำทำน้องหมองหม่น ส่งคืนคน บอกลบให้เกลี้ยง
      เสียงเว้าบ่จื่อจำ น้องมันส่ำคนโซโตจ่อย รักเขาหลงคอยหัวใจกลุ้ม....

      มีคำที่เป็นภาษาอีสานหลายคำที่น่าสนใจดังนี้

                    แต่งกะซ่างเถาะ เจ้าบ่าวบ่หล่อพอดี้
                  (แต่งก็ช่างเถอะ เจ้าบ่าวก็งั้นๆ ไม่เห็นจะหล่อ)

     เบิ่งหน่ากะเฮ็ดจี่หวี่ ดีแหน่กะแค่มีเงินหลาย
     (ดูหน้าก็โทรมๆ จ่อยๆ ดีหน่อยก็ตรงมีเงินร่ำรวยเยอะ)

     ฉีกสัญญาฮัก พ้อเขาแล้วเจ้าลืมอ้าย
     (ฉีกสัญญารัก เจอเขาแล้วเจ้าลืมพี่)

     แต่งแม้ถ้าเจ้าพอใจ แต่งได้แต่งไป อ้ายบ่ออนซอน
     (แต่งเถอะถ้านองพอใจ แต่งได้แต่งไป พี่ไม่เสียดายหรอก เชอะ!)

                 รวยกะซ่างถ่อน มีก่อนโลดรถคันโก้
                 (รวยก็ช่างเถอะ มีเลยรถยนต์คันโก้)

     สร้อยทองหนักเป็นกิโล ใส่โชว์ว่าเพิ่นคักหลาย
     (สร้อยทองหนักเป็นกิโล ใส่โชว์ว่าตัวนั้นเลิศเลอนัก)

    เฮือนหอหลังล้าน อยู่กลางบ้านเนื้อที่สิบไร่
    (เรือนหอหลังเป็นล้าน อยู่กลางหมู่บ้านเนื้อที่สิบไร่)

    ขันหมากยาวปานรถไฟ แต่งได้แต่งไป อ้ายบ่ออนซอน
    (ขบวนขันหมากยาวเป็นรถไฟ แต่งได้แต่งไป พี่ไม่สนใจหรอก)

              * เอิ้นขวัญว๊อนหว่อน อวยพรกันดังจ้นจ้น
                (เรียกขวัญดังก้อง อวยพรกันดังลั่น)

    ย้อนเว้าใส่ไมค์โครโฟน เอิ้นคนผูกแขนป้อนไข่
    (ใช่สิพูดใส่ไมโครโฟน เรียกคนมาผูกแขนป้อนไข่ต้ม)

    ค่ำมากลองยาว ส่งตัวเจ้าบ่าวยิ่งใหญ่
    (ค่ำมาแห่กลองยาว ส่งตัวเจ้าบ่าวยิ่งใหญ่)

    คนส่าได้แฟนดีหลาย แต่งได้แต่งไป อ้ายบ่ออนซอน
    (เสียงคนร่ำลือว่าได้แฟนดีนัก แต่งได้แต่งไป พี่ไม่สนใจดอก)

            ** แต่งกะซ่างถ่อน แสงนีออน เฮือนหอดับแล้ว
               (แต่งก็ช่างเถอะ แสงหลอดไฟเรือนหอดับไปแล้ว)

    หมู่ฝูงพากันฮ้องแซว ซื่นซมเจ้าบ่าว เจ้าสาวดับไฟ
    (เพื่อนฝูงพากันโห่ร้องชื่นชม เจ้าบ่าว-เจ้าสาวดับไฟ)

    มีความสุขโลด ถิ่มมันสา แฟนเก่าคืออ้าย
    (มีความสุขกันไปเลย ทิ้งพี่ซะก็แค่แฟนเก่า)

    อกหักมันบ่พอตาย แต่งได้แต่งไป อ้ายบ่ออนซอน (สะออน)
    (อกหักมันคงไม่ตาย แต่งได้แต่งไแ พี่ไม่ใส่ใจหรอก)

   ซ้ำ (*, **) อกหักมันบ่คือตาย แต่งได้แต่งไป อ้ายบ่ออนซอน (พูด) แต่งโลด อ้ายบ่ออนซอนด๊อก ฮือๆๆ
                  (อกหักมันไม่เหมือนตาย แต่งได้แต่งไปเลย พี่ไม่เสียดายหรอก แต่งไปเลย พี่ไม่สนใจดอกน้อง ฮือๆๆๆ)

      มีคำที่เป็นภาษาอีสานหลายคำที่น่าสนใจดังนี้