(ลูกคู่) คึดฮอดอ้ายเด้อ... คึดฮอดอ้ายเด้อ (ดนตรี....)

                ยังจำกลิ่นแจ่วบองได้บ่ หลายปีอยู่ กทม.
                (ยังจำกลิ่นแจ่วบองได้ไหมพี่ ตั้งหลายปีในเมืองหลวง)
       ย่านอ้ายกินปลาร้าบ่ได้ น้องฝากแจ่วบอง
       (กลัวพี่ทานปลาร้าไม่ได้ น้องจึงได้ฝากแจ่วบองมา)
       ใส่กล่องเปล่าคอมพิวเตอร์ส่งไป
       (ใส่กล่องเปล่าคอมพิวเตอร์ไปให้)
       ใส่ถุงขึ้นรถทัวร์บ่ได้ ย่านอ้ายอายคนที่ทำงาน
        (จะใส่ถุงฝากรถทัวร์ไปให้ ก็กลัวพี่จะอายคนในที่ทำงาน)

               ไปไกลบ้านก็นานแล้วหนา พักหลังบ่ค่อยโทรมา
               (ทำงานอยู่ไกลบ้านนานนักหนา พักหลังไม่ค่อยโทรมา)
       ติดธุระหยังนอทางนั้น เฮ็ดงานตึกสูง
       (ติดธุระอะไรน้อทางนั้น หรือทำงานอยู่บนตึกสูง)
       เขาบอกเย็นกายแต่ใจกดดัน ยากกว่าเฮ็ดนาอยู่บ้าน
       (ข่าวว่าเย็นกายแต่ใจกดดัน ยุ่งยากกว่าทำนาที่บ้าน)
       ซั่นบ่อ้ายเอย น้องเป็นห่วงหลาย
       (ใช่ไหมพี่จ๋า น้องนั้นเป็นห่วงจังเลย)

            ** กับข้าวเมืองใหญ่ ย่านอ้ายกินบ่อุ่นท้อง
               (กับข้าวในเมืองใหญ่ไม่คุ้นเคย กลัวพี่ไม่อิ่มท้อง)
        หวังว่าแจ่วบองที่น้องปรุงคงพอช่วยไหว
        (หวังว่าแจ่วบองที่น้องส่งมาคงพอช่วยได้)
        ข้าวเหนียวอุ่นๆ จ้ำค่อยๆ อย่าใช้แฮงหลาย
        (ข้าวเหนียวอุ่นๆ กดลงเบาๆ บนแจ่วบองนี้)
        แต่อย่าให้กลิ่นลอยไกล เดี๋ยวเจ้านายสิหักค่าแรง
        (ระวังให้ดีอย่าให้กลิ่นลอยไปไกล เดี๋ยวใครๆ จะดูถูกเอา)

           *** ขอให้แกร่งมีแฮงสู้ไหว น้องส่งเสบียงแรงใจ
                (ขอให้พี่แกร่งมีแรงสู้งาน น้องสงสารขอส่งแรงใจ)
         ให้อ้ายทนคนเมืองใจแห้ง
         (ให้พี่ทนกับคนเมืองใจแห้ง)
         ได้กลิ่นแจ่วบองในกล่องคอมของเมืองสีแสง
         (ได้กลิ่นแจ่วบองในกล่องคอมพ์ของคนเมืองหลวง)
         อย่าลืมสาวทุ่งนาแห้ง ที่ยังแพงฮักเรารอถ้า (ดนตรี...)
         (อย่าลืมสาวนาคนนี้ที่ยังรักและรอคอยพี่กลับนา)

          (ซ้ำ ** , ***) (ลูกคู่) คึดฮอดอ้ายหลาย... คึดฮอดอ้ายหลาย... (ดนตรี....) คึดฮอดอ้ายเด้อ.