คันเจ้าได้ขี่ซ้างกั้งฮ่มเป็นพระยา อย่าได้ลืมคนทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า ## ถ้าได้ดิบได้ดีหรือได้เป็นใหญ่แล้ว ก็อย่าได้ลืมผู้คนรอบข้าง @อย่าลืมบุญคุณคนที่เคยเอื้อเฟื้อเรา ## |
คำว่า "เพอะ" คือ หยาบคาย พูดคำหยาบโลน กลอนเพอะเป็นลำยาวชนิดหนึ่งแบบกลอนเจ็ด หมอลำที่ลำกลอนเพอะ คือลำวนเวียนเกี่ยวกับก้นกับดากของผู้หญิงผู้ชาย หมอลำที่มีชื่อเสียงในการลำกลอนเพอะนี้คือ หมอลำคูณ ถาวรพงษ์ จนคนฟังได้ใส่คำต่อท้ายชื่อของเขาว่า หมอลำคูณหี ลองพิจารณากลอนของหมอลำคูณหีดูครับ
ลำกลอนตลก - หมอลำคูณ ถาวรพงษ์
ตัวอย่าง "กลอนเพอะ" ของหมอลำคูณ ถาวรพงษ์
ฟังเด้อเจ้าทุกเหล่ามาชม บ้านอยู่ขอกแคมป่าขาดอน กลางคืนมาได้ยินแต่เสียงบ่างเสียงนกเสียงหนู บ่ได้ผ่านเมืองใหญ่ปานนี้จักหน ผมเป็นคนบ้านป่าเข้ามาในเมือง ผมเดินเข้าตลาดตาเว็นพองาย โตกะดีใจจ้าวหัวงึกในคอ ขดตะเภาขึ้นใส่กินแล้วสิไป เขาเอิ้นกินลาบทังครับทังเชิญ พออยากจกคอฮากออกพุ้นละแหม คนในเมืองเขาเอิ้นรถโตกะเลยดีใจ เขาสิให้โตตอกตี้นึกในใจ มันโลดเป็นเค้าเม้าคือเหล็กคือขาง ว่าสิเห็นแผ่นปู้ซู้เปิ่งเซิ่งเลยบ่เห็นหยัง เลยล่วงเข้าก้มส่องภายใน แล่นลุดลุดล้ายล้ายจนว่าตาลาย โตเลยจากไปเบิ่งโรงสี แอ้มเป็นห้องเกินว่าเป็นตาดู โรงนั้นกั้นอยู่คนอันห้องคู่ ห้องคู่ จักว่าแม่นอิหยังมันโชดอึกทึก โตผู้ฟังจนว่าใจสบั้น โตกะเด้าพอโตพอแฮงทางนอก หาเที่ยวชมดูไปหลายอย่าง กับน้ำแข็งบ้านโตบ้านดงบ้านป่า จนบ่มีแนวปานหูดับหูแว่ วิธีทำให้เป็นน้ำก้าม ไปใส่ไอทำให้เป็นก้อน ใช้แต่รับประทานท่อนั้นละเรื่อง มีแต่เอ็นอันหนึ่งสีพึงพึงคือคองูเห่า คือมีดบางนั้นละมาแหก แล้วจังเจาะเข้าไปพอหลมด้ามพร้า ฮูขี้คร้านบ่ทำกะได้คือเก่า มันกะดึกกะดันเอาเองมันดอก |
ตัวของผมเป็นคนบ้านนอก บ่ได้ผ่านถาวรนำเขาจักครั้ง กลางเว็นมาได้ยินแต่เสียงหมูเสียงเป็ดเสียงไก่ ผมเข้ามาในกรุงจนว่าหน้าหล่า เบิ่งอันใดกะเฮืองวิไลวิลาส เขาเอิ้นว่านาย นายเชิญแว่กินเข้า ห่านี่นอกูสิรวยบักใหญ่ นึกในใจว่าเขาสิกราบ บาดสิไปเขาโซดถามเอาเงินบ่มีความปาก หน่อยบ่นานได้ยินเสียงแตรดังมาโปดโปด ว่าแม่นเขาเอิ้นไปลดหัวโส้งออก เลยแล่นไปมันบ่เป็นจั่งเว้า หน่อยบ่นานเขากะว่าโรงหนังโตผัดแล่นไปเบิ่ง ออกโรงหนังไปเบิ่งโรงสีเข้า จักอีหยังเป็นสายเส้นน้อยเส้นใหญ่ คืออิ้วคือหลาบ่อดบ่อยาก โรงอันนั้นกะมีหมู่เจ้าพี่น้อง เจาะเป็นฮูกะบ่น้อยบ่ใหญ่ มีแต่หมู่พวกเจ๊กจับกัง ดังอยู่คึกคึกบ่มียามหวาง จนว่าแอวลักลั่นหลงหยึกหลงโหย จนว่าเหื่อแตกออกเด้าแดดเด้าลม โรงน้ำแข็งกะต่างกันหลายพาโล ดังกะดังตายหูงตายห่าพาโลพางาน จักว่าแม่นหยังแน่จนว่าเหลือจำ มันดูดเอาน้ำที่ปั่นขึ้นไป เป็นกะบ่ได้ย้อนใช้เวียกใช้งาน โรงน้ำแข็งบ้านโตละบ่ช่างมีเครื่องสายชักสายดึง อันหนึ่งคือหลังเต่าแตกแตกทางกลาง มันบ่แปลกบ่ต่างแนวใด คันฮูดูเอาหญ้าปกแหน่จักกำ จับเอาเอ็นงูเห่ามาสุชเข้ากัน หน่อยกะน้ำแตกออกเป็นก้อนน้ำแข็งท่อนั้นแล้ว |
ฟังเดอหล้าบุบผังวาเจ้าผู้พั้วดอกก่าม เบิ่งไปหลายเลยกลายเป็นมัก มันแห่งหนักเข้าไปทวีก้าวหน้า พี่กะมีคือกันนั่นละมันยาก คันพี่เป็นคันเทือยน้องกะมีโสก มันกะดูดดึงกันบ่ตกบ่เหี่ย ยังฮู้ฮักกันคือเป็ดฮักไข่ ฮู้จักทางของธรรมชาติ หนุนขึ้นมาให้หลงให้ฮัก เพราะว่าถึกกันนิสัยประกอบ พี่ขออภัยเถิดแม่น้องหล้า บอกว่าเจ้าเป็นเวรนำชายเป็นแน่ หรือมียาคายเจ้าจักบาท โผดเอาบุญทะแม้น้องหล้า โตบ่ช่างมักหลายหนักหนาคือหมู่ จนปัญญาหัวคิดบ้าบ้า โตมักคนบ่ช่างมักหน้า ก้นกะมีต่างกันปนอยู่หลายแนว บ่อนแก่นแก่นพี่กะบ่อยากเห็น บ่อนขี้บาดบ่แจบนั่นละแหมใจ เจ้าบ่แจบพี่บ่คริง แม่นมีดฟักพร้าปาดปันกัน โตผู้ข้าให้หมู่เอาไป ขี้กับเยี่ยวให้หมู่เอาสา กับชิ้นสวดหน้าเอิ๊กสองอัน ท่อนั้นแล้ว |
เห็นงามงามพี่แล้วปวดจ้าวจ้าวปานน้ำอั่งฝาย เบิ่งคักคักตวงนอกตวงใน ส่วนน้องหล้ามีเครื่องสำคัญ เจ้ามีดากทังพี่มีเดือย เปรียบกับโลกพระอาทิตย์พระจันทร์ ตั้งแต่เมื่อเฮาเป็นกุมาร เมื่อเฮาใหญ่เป็นท้าวเป็นนาง ด้วยอำนาจของธรรมดา จักแม่นพี่ฮักน้องหล้าบุญจันทร์ พี่ขอชอบขอห่วงอาลัย น้องบ่ฆ่าให้พี่ถึงเกณฑ์ หรือยาแม่มีความเมตตา อดมาปัวพยาธิพี่บ่ลืมคุณ คนทังหลายเขาว่ามักใบหน้าหมายถึงเหมิดกาย หมู่ของเพิ่นมักหน้ามักตา ไปมักหยังหน้าของบ่มีผล โตผู้ข้ามักก้นใด๋หลาย สิว่าใต้บักแอวมักเหมิดกะบ่แม่น มักแต่บ่อนเป็นกั๊กกู้กั๊บแก้บ แม่นเกิดแม่นตายนำฮูแซบแซบ แนวแม่ญิงตามใจโตมัก ส่วนชิ้นสันขาหลังขาหน้า ตับแลไตเครื่องในบ่เกี่ยว ชิ้นวางขาให้หมอคูณกวด |
ลำชมเรือน โดย หมอลำคูณ ถาวรพงษ์
ยินดีต้อนรับสู่ประตูอีสานบ้านเฮา เว็บไซต์ของเรา ใช้คุกกี้ (Cookies) เพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์การใช้งานที่ดียิ่งขึ้น อ่านนโยบายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล (Privacy Policy) และนโยบายคุกกี้ (Cookie Policy)