กาลเวลาที่ชายโฉด เอ้ย! โสด แสนหดหู่...

กราบสวัสดีพ่อ-แม่ พี่น้อง ไทอีสานบ้านเฮาขอรับ บ่ได้อยากเขียนบทนำในเดือนนี้เลย ก็เพราะรูปประกอบด้านบนนี้แหล่ว แต่ท่านเว็บมาดเซ่อบอกว่า "บ่มีไผสิพรรณาความหนาว อ้างว้าง ว้าเหว่นี้ได้ดีส่ำ อาวทิดหมู ผู้มากประสบการณ์" กะแม่นล่ะแหม่ เพิ่นผู้มีครอบครัวอบอุ่น ปีใด๋ๆ กะบ่หนาวดอกน้อ ส่วนผู้ข้านั่นล่ะ หนาวห่มผ้าห่มนวม 3 ผืนกะยังหนาวเหน็บไปฮอดกระดูก สั่นไปเบิดหัวใจ ของคนไร้คู่อีกปี และอีกปี พะนะ!

ปีนี้ทางกรมอุตุนิยมวิทยาเพิ่นประกาศว่า ประเทศไทยของเฮาจะเริ่มเข้าสู่ฤดูหนาวในวันเสาร์ที่ 29 ตุลาคม 2565 เป็นต้นไป และจะหนาวไปสิ้นสุดในราวปลายเดือนกุมภาพันธ์ 2566 สาธุ! ขอให้ 14 กุมภาพันธ์ ให้ผู้ข้าได้คลายหนาวมีผู้สาวมาเห็นใจแหน่ถ่อน เทพยดาฟ้าดินเอย เพี้ยง!!! ตามการคาดการณ์ปีนี้ ยอดดอย ยอดภูและเทือกเขาจะมีอากาศหนาวถึงหนาวจัด โดยรวมแล้ว.. ปีนี้จะมีอากาศหนาวเย็นกว่าปีที่แล้ว แต่ในช่วงเริ่มต้นฤดู ทางตอนบนของประเทศอาจมีฝนตกได้บ้าง ส่วนทางภาคใต้จะยังคงมีฝนตกชุกหนาแน่นทางตอนบนบางแห่ง ซึ่งชาวใต้จะได้สัมผัสอากาศเย็นไม่ถึงกับหนาวตอนเช้าๆ ได้บางวัน ครับ

เหมือนดังเช่นทุกๆ ปีที่จะมีบางคนบอกว่า ที่นั่นหนาวสั่น มีหมอก มีดอกเหมย แม่คะนิ้ง บางคนก็ว่า ที่นี่ร้อนมากไม่เห็นหนาวเลย ก็ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า การที่ทุกท่านจะได้รับสัมผัสกับลมหนาวได้นั่น ก็ต้องอยู่ในพื้นที่ที่เหมาะสม เช่น ใกล้ป่าไม้ ใกล้แม่น้ำใหญ่ มีภูเขาสูง อยู่บนยอดดอย ก็มีโอกาสได้รับความหนาวเหน็บนั้นมากกว่าผู้ที่อยู่บนที่ราบต่ำๆ แห้งแล้ง หาร่มไม้ให้ร่มเงาหัวบ่มี แบบนั้นก็จะร้อนกว่าที่อื่น อุณหภูมิอาจลดลงบ้างแต่ไม่มากนะครับ แต่ถ้าเป็นคนโสดไร้ใครเหลียวแลอยู่ที่ใดก็หนาวได้ครับแบบกระผมนี่แหละ เฮ้อ!

สาเหตุที่ปีนี้จะหนาวมากกว่าปกติ ผู้เฒ่าผู้แก่ คนโบราณเพิ่นว่าไว้ ปีใดมีน้ำนองกระจายทั่วไป ดินอุ้มน้ำไว้มาก ปีนั้นจะหนาวกว่าปกติ ซึ่งก็คงเป็นเช่นนั้นล่ะครับ เพราะพายุฟ้าฝนปีนี้ดีเหลือหลายทำให้เกิดอุทกภัยไปทั่วทุกจังหวัด ทุกภาคก็ว่าได้ ซึ่งก็มากน้อยต่างกัน ไผอยู่ในลุ่มน้ำใกล้แม่น้ำใหญ่ ใกล้เชิงเขาก็หนักหน่อย อย่างทางบ้านอาวทิดหมูเอง (อุบลราชธานี) ในวันที่เขียนบทความนี้ (28 ตุลาคม) ก็ยังคงต้องอาศัยเรือนั่งออกมาจากโพน เนินสูงที่สร้างกระท่อมไว้ เพื่อไปตลาด ไปหาของกินของใช้อยู่ ถ้าไม่ออกไปเสียบ้างก็คงมีหน้าตาเป็นปลาซาดีนในกระป๋องที่เพิ่นเอามาแจกนั่นตี้ กะคึดฮอดผู้สาวแถว 7-11 อยู่เนาะ ได้ไปส่งยิ้มให้เพิ่นพอได้ดีใจเก็บเอามาฝัน ซั่นดอกวา...

หลูโตนพ่อ-แม่พี่น้องที่อพยพมาอยู่ตามศูนย์อพยพต่างๆ ตามเต้นท์ริมถนน เมื่อก่อนลำบากเพราะฝนเพราะน้ำ ตอนนี้ลำบากย้อนลมหนาวมาซั่นแหล่ว อดเอาเด้อ! ทางชลประทานเพิ่นว่า กลางเดือนพฤศจิกายนน้ำคงจะลดลงจนสามารถกลับไปบ้านเรือนได้ ตอนนี้ดีขึ้นที่เส้นทางสัญจรที่เคยถูกน้ำท่วมตัดขาด ก็ลดลงจนสามารถเดินทางไปมาหาสู่กัน ไปหามดหาหมอยามเจ็บเป็นเอ็นอุ่นได้ เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ

น้ำลดลงเมื่อใด ปัญหาใหญ่หนักอกหนักใจตามมาคือ การชำระล้างบ้านเรือน ทำความสะอาด ซ่อมแซมในส่วนที่เสียหายจากการพัดพามาของกระแสน้ำ ซึ่งคงต้องใช้ทุนทรัพย์และแรงกาย แรงใจไม่ใช่น้อย ก็หวังว่าจะได้รับความช่วยเหลือเจือจุนจากภาคส่วนต่างๆ ทั้งทางรัฐบาล หน่วยงานเอกชน ให้ส่วนลดในการจัดหาวัสดุมาซ่อมแซมบ้างก็ดี รวมทั้งคงต้องอาศัยการลงแขกแรงงานจากเพื่อนบ้าน หน่วยงานทหาร ตำรวจ อาสาสมัครในการช่วยเหลือในครั้งนี้

สภาพความเสียหายหลังน้ำลด ส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้แหละครับ