ผูกแขนให้แฟนเขา

 
            ต้องจำใจมาช่วยงานแต่ง เสียใจอย่างแฮงแต่ก็จำใจมา โอ้ว่าแฟนเราโดนเขาลัดคิว วิวาห์ อยากมาพบหน้าก่อนอำลาคำว่าแฟน

            เดินก้มหน้ามางาน แอบมองพาขวัญเจ้าสาวเป็นคนอื่นแทน ส่วนตัวเราได้เป็นแค่ คนผูกแขน สบตาอดีตแฟน สุดอาลัยแน่นในลำคอ

            (ลำภูไท) โอ้ยน้อ บุญบ่พอล่ะนออ้าย ฮักแต่ปลายได้คอยเปล่า บ่คือบุญดอกของเขา มาทีหลังได้นั่งใกล้ (ซ้ำ) เคียงอ้ายได้แต่งดอง ชายเอย... ชายเอย...
            ส่างมาปลูกผักแป้น แทนหนานดอกผักบั่ว ของเก่าบ่ทันได้กู้ สั่งมาได้ปลูกใหม่แทน แท้นอ อ้ายเอย.. อ้ายเอย..

            (เพลง) บ่มีแนวใด๋มาเป็นของฝาก ให้ชายที่รักนอกจากฝ้ายผูกแขน ผูกแขนให้แฟน ของเขา จากมือของเราที่เขาเคยเป็นแฟน อวยชัยให้ฮักกันมั่นแก่น สุดอาลัยแสนเอาฝ้าย ผูกแขนแทนใจ

            (ลำภูไท) ชายเอ๊ย ขออภัยดอกเด้ออ้ายที่น้ำตาน้องมันไหลใส่แขนอ้ายให้อายหมู่ ชายเอ๊ย ขออภัยอีหลีอ้ายที่น้ำตาน้องมันไหลใส่แขนอ้ายให้อายหมู่ โอ๋ยน้อ แพงมันเป็นได้ แค่ชู้ (ซ้ำ) ผู้ชูช้อนผัดแหม่นเขา ชายเอย.. ชายเอย.. ชายเอย..

            (เพลง) คล้องแขนอ้ายใจลอย ฝ้ายเส้นน้อยผูกแขนอ้ายสั่นเทา อยู่ดีมีแฮงให้ฮักแพง เจ้าสาว น้องบุญบ่พอ บ่ขอเป็นมารขวางเจ้า ผูกฝ้ายเส้นขาวอวยพรบ่าวสาวแล้วลาหนีไกล

            (ลำภูไท) ชายเอยนางขอลาก่อนเด้ออ้าย ขอเป็นถามกะเยิมก่อน ชายเอยนางขอ ลาก่อนเด้ออ้าย หนีเป็นตามกะเยิมก่อน ทางหัวใจที่ทุกข์ฮ้อน ไปนอนลี้อยู่ผู้เดียว (ซ้ำ) แท้นอ อ้ายเอย.. อ้ายเอย.. อ้ายเอย..