เป็นกลอนลำเก่าๆ ตั้งแต่สมัยแผ่นเสียงครั่ง "ตรากระต่าย" ในอดีต สมัยนั้นมีหมอลำไม่กี่คนที่ได้มีโอกาสไปบันทึกเสียงถึงเมืองบางกอก และหนึ่งในนั้นคือ หมอลำคูณ ถาวรพงษ์ ซึ่งเป็นหมอลำที่มีน้ำเสียงดี ก้องกังวาน ชัดเจน และถนัดในการลำกลอนเพอะ (สองแง่สองง่าม) คนทั่วไปจึงพากันตั้งฉายาให้ท่านว่า “หมอลำคูณหี” (เพราะกลอนลำของท่านเฉียดฉิวอยู่กับอวัยวะเพศชาย-หญิงนั่นเอง) แต่นิสัยของท่านนั้น เป็นคนมีศีลธรรม ซื่อสัตย์สุจริต สันโดษ ไม่ดื่มสุราและไม่มีนิสัยทางชู้สาวเลย เป็นคนสุขุม ค่อนไปในทางเก็บตัว จึงมีลูกศิษย์น้อย จนกิตติศัพท์ดังไกลถึงหูของ นาย ต.เง็กชวน นายห้างเจ้าของห้างแผ่นเสียงตรากระต่าย ซึ่งมีความคิดที่จะนำศิลปินพื้นบ้านประจำภาคต่างๆ มาอัดแผ่นเสียงบ้าง จึงได้แสวงหาจากภูมิภาคต่างๆ สำหรับภาคอีสานนั้นได้ทราบว่า มีหมอลำชื่อดังของเมืองอุบลราชธานี คือ หมอลำคูณ ถาวรพงษ์ กับหมอลำจอมศรี บรรลุศิลป์

ลำสั้น เรื่อง ติดเสน่ห์

(เกริ่น) โอ้... โอ๋ละนา... เอี้ยงคาบไข่สังกานอนคอน ซ้อนอ้ายแด่หน่าหนาน้องหน่า... โอ้ละหนา... นวลเอย...

ลำสั้นแก้ เรื่อง ติดเสน่ห์

(เกริ่น) โอ่... โอละนอ.. อกเสน่ห์นวลจันทร์ เหลียวเบิ่งรูปพรรณคือแต้มไว้... โอ้ละนอ นวลเอย...