คันเจ้าได้ขี่ซ้างกั้งฮ่มเป็นพระยา อย่าได้ลืมคนทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า ## ถ้าได้ดิบได้ดีหรือได้เป็นใหญ่แล้ว ก็อย่าได้ลืมผู้คนรอบข้าง @อย่าลืมบุญคุณคนที่เคยเอื้อเฟื้อเรา ## |
ในบรรดาศิลปินหมอลำรุ่นเก่า มิตรหมอแคนแฟนหมอลำคงคุ้นเคยดีกับ ชื่อ สมาน หงษา ที่จัดอยู่ในลำดับต้นๆ ในทำเนียบหมอลำอีสาน แม้แต่ ป.ฉลาดน้อย ส่งเสริม ศิลปินแห่งชาติ ปีล่าสุดก็ยกย่องให้เป็นอาจารย์ ในช่วงที่หมอลำได้รับผลกระทบจากละครทางโทรทัศน์แย่งชิงคนดูไป ทำให้หมอลำกลอน ลำคู่ยุคเก่าต้องปรับตัว พลิกบทบาทให้มีความสนุกสนาน ครึกครื้น ด้วยบทบาทการขับร้อง ด้วยท่วงทำนอง และดนตรีที่ทันสมัยเร้าใจ เป็น "หมอลำซิ่ง" จนพลิกโอกาสทำให้หมอลำฟื้นคืนมาอีกครั้ง
และกลอนลำซิ่งกลอนนี้ของ สมาน หงษา ได้แสดงให้เห็นถึงเหตุและผลของการเปลี่ยนแปลงได้ดี และยังมีศิลปินแห่งชาติ สาขาหมอลำ ปี 2529 พ่อใหญ่ถูทา (นายทองมาก จันทะลือ) มาร่วมในการสอยให้ครึกครื้นอีกด้วย เลยถอดความกลอนลำซิ่งมาเสนอดังนี้ครับ
หมอกลอนลำซิ่ง โดย หมอลำสมาน หงษา
แม่เอ๊ยแม่ เอ่ยแม่ หมอลำซิ่ง ลำซิ่ง หมอลำสตริง คือ ประยุกต์ขึ้นใหม่ ยุคไฮเทค นั่นได้เดี๋ยวนี่เปลี่ยนแปลง ขอบอกแจ้งประยุกต์จากลำกลอน ผู้ฟังหิวนอนแน่จริงเด้อเจ้า ลำกลอนเฮามันเศร้าฟังไปบ่เต้นตื่น ลำแต่กลอนเบิ่ดคืน แคนดวงเดียวเป่าจั้น คนนั่นเลาเซ็ง บ่ได้เด๋ ได้เด้ง คนอ่อนนอนมิด ศิลปินนี่กะเลยมาคิด แก้ทางคือเว้า บ่ให้เหงานอนเฝ้ากองบุญคุณพ่อ จังได้ก่อได้เริ่มเสริมสร้างพัฒนา เพราะว่าโลกก้าวหน้าโดดเด่นไปไกล จักเพลงไทย เพลงจีน พัฒนากันแล้ว บ่มีแนวเหลือค้าง กันตรึม ขับงึม ใส่ดนตรีกันตึ้ม ตึ้ม ตึ้ม ตึ้ม กะไทยพร้อมหมู่พวน ใส่ดนตรีครบถ้วนคือจั่งม่วนพอฟัง ลำกลอนหยังมีแต่แคนดวงเดียว ม่วนกะคือเป็นล้า คนเมือป๋า แต่ละพอหกทุ่ม หกทุ่ม กองบุญกะแปนเป่า คันลางบ้านเหลือแต่ผู้เฒ่ากับหมาน้อยสี่โต สอยพ่อถูทา : สอย สอย พี่น้องฟังสอย ผักกระเดากินกับหยังกะแซบ ว่าแต่ลวก แม่เอ้ยแม่ ลางบ้านนั่น ใกล้สิแจ้งโข่โหล่ กะเหลือแต่ศรัทธา เอิ้นหาคนดังไฟเฮ็ดครัวยามเซ้า เอิ้นคนมานึ่งเข้าหมอลำเอิ่นให้แหน่ หมอลำเอิ่นให้แหน่ ให้แหน่ๆ เอิ้นอีสี อีแหล่ อีแหล่ มันไปลี้อยู่ใส จังเหตุนี่ได้ นี่ได้ จังได้แต่งตามยุค เพื่อจักปลุกใจคนผู้ฟังให้ตาแจ้ง ยามแสดงลำไปนั่นมีกลองตีใส่ พวกคนฟังอยู่ใต้กะหลงฟ้อนใส่นำ เสียงมะลึ่มตึ่มต้ำลำใส่ดนตรี โหลดบ่มีความเหงาม่วนเมาหลงเต้น ยินดนตรีเขาเล่นทางแอวกะหักอ่อน ผู้ฟังกลอนอยู่ใต้หมอแคนฟ้อนอยู่เทิง หยังกะดังเติ้งๆ จังสิเบิ่งทางได๋ เกือบสิลืมหันใจพุ้นละแหมลำซิ่ง บ่จักหญิงซายเต้นนำกันแหยะแย่ง ถืกใจแฮงๆ ให้แม่นพวกขี้เหล้า เมาฟ้อนบ่อยากเมือ ผู้บางคนเกิดบ่นุ่งฮอดเสื้อ มาเต้นใส่กลองซุด เหยี่ยวบ่สุดที่คัก อาบลงนำส่ง เกิบกะหลงลืมถิ่มทางได๋บ่ฮู้เมื่อ ถิ่มฮอดเกิบฮอดเสื้อเหลือส่งอย่างเดียว เมียมานำขอดเขี่ยว โอ้ย อย่าเกี่ยวนำกู บ่จักสู จักดัน ยักยันดึงไว้ กูบ่ไปใสแหล่ว มาฮอดกะปานด่า ตานั่นมืนบ่ขึ้นทางเต้นบ่เซา มือนั่นถือขวดเหล่ากำบ่มีวาง ออกท่าทางปานฝนใส่ตัวขวาซ้าย เกินม่วนหลายสาแล้ว เทิงเมาเทิงหวิ่ง มาฟังลำแบบซิ่งเมียเอิ้นบ่สน... สอยพ่อถูทา : สอย สอย ผักกระเดากินกับลาบนกเปล้า ผู้เฒ่าทื้นกับผู้เฒ่าบ่เห็นบ้อ ไปเบิ่งแมะสู แม่เอ้ยแม่ จักข้าพเจ้านี่ชื่อว่า "สมาน" กระผมขอรายงานสู่ฟัง พอฮู้ เป็นหมอลำเจ้าชู้ โคลงกลอนเกี้ยวหย่อน สาวออนซอนชักดิ้น ซักดิ้น ป๋าก้นแล่นนำ รูปกะหล่ออีกซ้ำบ่แม่นธรรมดา ส่ำดาราในหนังให้อย่าเอามาใกล้ ไปลำไสคนย่องเสียงฮ้องปานอึ่ง ลำกะได้ที่หนึ่งบ่จักขัน และถ้วย เต็มตู้อยู่เฮือน หยังกะเต้นบ่เอื้อน ฮ้ายกว่าฝนตก ลำตลก เฮฮา ด้านประชันแกมเย้ย อย่าถามเลยมวนนี่หลายปีคนส่า "หมอสมาน หงษา" ละบ่คา บ่ข้อง คนย่องทั่วแดน ร่างอ่อนแอ้น อ่อนแอ้น ว่าแม่นบักฉัตรชัย อยู่ในจอทีวีหละบักแคนเป็นน้อง เดี๋ยวนี่เนาในห้องวารินเขตเข่ง อยู่อำเภอวาริน วาริน สำนักพักยั้ง พักยั้ง อุบลบ้านจื่อเอา สมานพูด : 119 ถนนไปศรีสะเกษ ในเขตเทศบาลวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชเทวี โอ๊ะ ธานี แม่เอ้ยแม่ จังเมียนั่นได้ นั่นได้ ผัดมีอยู่หกคน ผู้หนึ่งนั้น เอาอยู่เมืองอุบลฯ แต่งเบิดพันแปด พันแปด บ่เคยให้ตากแดดเอาเสี่ยงไว้ในไห ผู้หนึ่งนั่นไปเอาอยู่เมืองไทย แต่งหลายขนาด เบิดละไปสิบสองบาท กับเกลือสามทอ เอาได้บ่เคยรอเอาแล้วเอาอีก คันบาดออกลูกข่อยกะย่านมันฉีก มันฉีก ลวกลากป๋าหนี คันผู้หนึ่งนั่นเอาละอยู่ทางอิถี กะมูลปาโมก คันเอาอยู่โคกกะมาลีดอนโพ นี่กะงามปาดโท้ ปานย่างแบบไว้ เขาอยู่ทางเชียงใหม่ หนองหาน หนองคาย เบิดเงินไปตั้งหลายสี่ห้ากระสอบ คันบาดออกลูกนี่กะปาน ผีปอบ ผีไฮ่ ผีนา บ่จักหู จักตา เรียกคุณ เรียกพี่ ก้นดากนั่นซะผัดแหลมเอาหนี่ ปานว่าเหล็กซี จังผัดเขียวคืนหนี ป๋าไปบ่สั่ง โอ้เด๊หนอน่องเอ่ย เออ เออ เห่อ เออ เอิง เอย ๆ สาวแล่นย้วย แลนหยั่ง นำก้นนำกอย ผม "สมาน" นี่กะเอาบ่ถอย ผู้ลูกสองลูก บ่จักเอิ้น จักกู๊ก ทางหน้าทางหลัง เดี๋ยวนี่เลยบ่ยังจักคนซ่ำดอก ไปหาลำหาตอกแต่ปีศูนย์สาม บ่ได้ไปถามข่าวหาจักเทื่อ ผัดเทื่อเมือศูนย์เก้า พ.ศ. "สมาน หงษา" ละเป็นบ่าวปอหลอ ขึ้นมาอีกละ ผมโลดบ่ชะนะเว้าลูกเว้าเมีย แนวเว้าแล้วเสียเงินทองกล่าวๆ มื่อนี่พ่อ นี่พ่อ บ่ได้เห็นชู้เก่า ชู้เก่า กะอยู่ข้างเวที นี่เห็นว่า ผู้ดีข้างสีเปิงเสิ่ง เปิงเสิ่ง เปิงเสิ่ง หึสิเอาลองเบิ่งอีกบ่จักคน สำหรับไว้หลกขนขี้แฮ้ขี้ตุม แนมเบิ่งหน่าผัดหัวยุ้มๆ คือสิได้อีหลี อีหลี คือสิได้อีหลี สีนานวลม่วนไว้ก่อนหน่า ทอนั่นหน่า
|
เอ้า! หย่าวๆ ลุกขึ้นฟ้อนใส่โลด ม่วนหลายน้อ ลำซิ่ง บ้านเฮา
ยินดีต้อนรับสู่ประตูอีสานบ้านเฮา เว็บไซต์ของเรา ใช้คุกกี้ (Cookies) เพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์การใช้งานที่ดียิ่งขึ้น อ่านนโยบายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล (Privacy Policy) และนโยบายคุกกี้ (Cookie Policy)