คำกะเลิกสองคำกะลา เว้าใส่หน้าตอนหมู่หลายๆ
          จังแม่นบ่คึดว่ากันสิอาย เจ้าคือใจร้ายแท้เด้คนงาม
          อ้ายกะว่าแม่นเฮ็ดตัวดี เจ็บกี่ทีก็ยังเฮ็ดนำ
          แต่เจ้ากะพยายาม ให้อ้ายพ้นทาง

                   * ถืกเจ้าซังปานแมงบ้งกือ เฮ็ดบ่คือแท้น้อน้องนาง
          เบิดฮักแล้วฮู้อยู่ว่าซัง จั๊กเป็นหยัง จังทนอยู่หม่องเก่า

                 ** กะย้อนมันฮัก มันฮักแต่เจ้า ฮู้บ่
         ไผมาเว้าต่อ กะบ่คึดมักคือเจ้า เจ็บก็ยังสิฮัก
          อกหักกะยังสิทน เป็นคน ผู้เก่า
          ตายแล้วเกิดใหม่กี่คราว สิยังฮักเจ้าผู้เดียว

               *** คำก็ปล่อยสองคำก็ป๋า เว้าป่านว่าอ้ายเป็นร้านปะยาง
          มีผู้ใหม่อยากให้พ้นทาง อยากควงแขนย่างกับเขาเพียวๆ
          เกิบคู่เก่าฮ้างแล้วเบิดค่า ได้ใหม่มาโยนเข้าป่าลูกเดียว
          คือน้ำถืกปั้นข้าวเหนียว ยามคนฮักจาง

                         ร้องซ้ำท่อน *, ** และ ***

      มีคำที่เป็นภาษาอีสานหลายคำที่น่าสนใจ ไม่น่าแยกเป็นคำๆ เลยขอแปลเป็นย่อหน้าเลยแล้วกัน

                     คำก็เลิกสองคำก็ลา พูดต่อหน้าเพื่อนเยอะๆ
       ไม่คิดว่าพี่จะอายหรือ น้องช่างใจร้ายจริงๆ
       พี่ก็คิดว่าทำตัวดีแล้วนะ จะเจ็บกี่ครั้งก็ยังทำดีกับน้อง
       แต่น้องกับพยายามให้พี่พ้นทางไป

                    ถูกน้องเกลียดดังตัวกิ้งกือ ท่าทางไม่จริงเลยนะ
       หมดรักแล้วรู้ว่าน้องชัง แต่ทำไมพี่ยังทนอยู่ที่เก่า

                    ก็เพราะรัก รักเพียงน้อง รู้ไหม
       แม้มีใครมาคุยด้วยก็ไม่คิดรักดังน้อง
       เจ็บก็ยังรัก อกหักก็ยังจะทนเป็นคนเดิม
       แม้ตายแล้วเกิดใหม่ก็ยังรกน้องคนเดียว

                    คำก็ปล่อยสองคำก็เลิก พูดเหมือนพี่เป็นร้านขายยาง (คำพ้องเสียงในภาษาอีสาน ป๋ายาง คือ ปะยาง)
       มีคนใหม่อยากให้พี่พ้นทาง อยากควงแขนเดินกับเขาตามลำพัง
       รองเท้า(เกิบ)คู่เก่าขาดแล้วไร้ค่า ได้ใหม่มาโยนคู่เก่าทิ้งไป
       เหมือนข้าวเหนียวยุ่ยเพราะโดนน้ำ(ปั้นไม่ติดมือ) เมื่อยามรักจืดจาง

                   (เกริ่น...) น้องนี่มักแต่อ้าย หลายคักดอกอีหลี ซ่ำลีลาวดีนาง มักเรวัตตะนั่น
            ไกลสวรรค์ชั้นฟ้า ขออาสาปีนป่าย ขอให้ได้คู่อ้าย ใจน้องบ่หวั่นกลัว
             หัวใจทั้งสี่ห้องของนางมอบให้พี่ ตราบจนชั่วชีวี.... ..ร้อยพันปี ขอฮ่วมอ้าย ชายคนฮู้ บ่เปลี่ยนแปลง อือ ฮือ.... พี่เอย

                 มักอ้ายหลายอีหลี มักอ้ายหลายอีหลี
      เหมือนดังลีลาวดี ถวายชีวีแด่เรวัตตะ ถวายชีวีแด่เรวัตตะ
      บูชารักหมดใจ บูชารักหมดใจ ลำบากตรากตรำเพียงใด
      ขออยู่เคียงกายกับอ้ายบ่ห่าง ขออยู่เคียงกายกับอ้ายบ่ห่าง

                 (ลำ) หวังเป็นคู่อยู่จนเฒ่าแก่ แม่นพ่อแม่อ้ายนั่นเพิ่นกันน้องห่างชาย
         หวังใจได้เป็นคู่เคียงสอง น้องกะยังฝังใจต่อชายหมายมั่น หันใจสู้ปีนภูผาแกร่ง
         ปีนกำแพงชั้นฟ้า บ่มีย้านสิ่งใด ขอแต่ได้เคียงพี่เป็นพอ แม่นสิรอพันปี น้องบ่มียอมแพ้

                 มักอ้ายหลายคักแน มักอ้ายหลายคักแน
       อยากอยู่เป็นคู่ดูแล จนเฒ่าจนแก่บ่แปรผันใจ จนเฒ่าจนแก่บ่แปรผันใจ
       ชาติใดขออยู่เคียง ชาติใดขออยู่เคียง ครองคู่นอนร่วมเรียง
       ขอแค่เพียงอ้ายเคียงกับนาง ขอแค่เพียงอ้ายเคียงกับนาง

                  (ลำ) ทางใจนั่นใกล้กันเท่านี่ อ้ายผู้มีล้นฟ้าผลาน้องซ่ำดิน
       แม่นสิสิ้นปีนไส่ใจปอง บ่ได้ครองสุขสมชื่นชมกันได้ ฝันสลายสิ้นน้ำตารินไหลยาว
       คำพ่อแม่อ้ายเว้าบ่เอาน้องไล่หนี บุญชาตินี้บ่สมที่ผู้เคียงสอง ชาติหน้ามีขอปอง อยู่ครองเคียงอ้าย เออๆ

                     หน้าทั่งดั้งคมเป็นสัน ขนาดแมงวันบินซนยังขาดเขิ่ง
           เรื่องความหล่อเคยแพ้ใครเม่อเหิง
          เพื่อนที่ตาเถิง เขาชมมาทั้งนั้น
          ถึงสิเกิด อยู่แดนอีสาน จกข้าวเหนียวปั้น จ้ำป่นจนใหญ่

                     เป็นหยังหนอหล่อออกปานนี้ ก็ยังบ่มีสาวซ้อนมอเตอร์ไซค์
          ทั้งที่คารม ไม่เป็นรองใคร เข้ารอบสุดท้ายเรื่องความปากหวาน
          พอสิเล่นสาวเป็นชิ้นเป็นอัน รักที่ใฝ่ฝันก็เหมารถแล่นกาย

                **..โอ้ละหนอ เกิดมาหล่อซือๆ
          จีบสาวขี้ดื้อ คนเดียวกะบ่ได้
          หล่อ บ่ถืกทหาร หล่อ บ่ถืกทหาร
          เด็กน้อยเมื่อวานเขาพากันเว้าใส่
          ไม่รู้จะหล่อมาใช้ชาติทำไม
          คิดมาคิดไปละเคียดให้เจ้าของ

                *** ย้อนหล่อ แต่บ่มีเงิน
          ผู้สาวเลยเมินเตะอ้ายตกกระป๋อง
          ลูกชายเถ้าแก่ หน้าคือปลาคาบของ
          ถูกสาวหุ้มจอง ย้อนเงินเต็มกระเป๋า
          หล่อบ่ถืก ทหารอย่างเฮา บ่มีไผเอาไปแลกไข่ขี้เกี้ยม

                        ซ้ำ ** และ ***

หล่อบ่ถืกทหาร (หล่อไม่ถูกเกณฑ์ทหาร) มีคำที่เป็นภาษาอีสานหลายคำที่น่าสนใจดังนี้