ขับร้อง : แดง ดวงเดือน - พรศักดิ์ ส่องแสง

คำร้อง/ทำนอง : อจ.ภูไล ลูกลาดอิงฮัง, เรียบเรียง : อจ.วาด วาทะสิน

           (ช.) ล่องเรือล่องแพ หนีพ่อหนีแม่มาจากแดนไกล มาพบเจ้าสาวงามวิไล สาวสะหวันเมืองใต้
                 (ล่องเรือล่องแพ่หนีพ่อหนีแม่มาจากแดนไกล มาพบสาวงามที่สะหวันแดนใต้)
   บ่อนคนลือคนส่า สาวถิ่นดอกคูณ แดนไดโนเสาร์เจ้าผู้งามโสภา เฮ็ดให้บ่าวอุดร นอนฝันเห็นแต่หน้า
   (ที่คนเขาร่ำลือนักหนา สาวถิ่นดอกคูณผู้งามโสภา ทำให้หนุ่มอุดรนอนฝันเห็นหน้า)
   หลงรักเจ้าเท่าฟ้า เลยลืมท่าบ่อนต่าวคืน
   (หลงรักเธอเท่าฟ้า จนลืมหนทางกลับคืนบ้าน)

           (ญ.) บ่าวชาวอีสาน เจ้าช่างปากหวานจนสะท้านทรวงใน แม้นเว้าหยอกหรือออกจากใจ
                  (หนุ่มชาวอีสานช่างปากหวานจนสะท้านถึงทรวง นี่พูดแค่หยอกหรือออกจากใจ)
   ย้านแต่พอยั่วให้ ใจสาวสะหวันเต็มตื่น บ่าวเมืองน้ำตาล ดินแดนดอกจานย้านฮักนี้ขมขื่น ย้านแท้เด้
   (กลัวแต่พูดยั่วให้สาวหลงเชื่อ หนุ่มเมืองน้ำตาลแดนดอกจานกลัวรักขมขื่น กลัวแท้หนอ)
   ย้านอ้ายมีรักอื่น ย้านมีแฟนเป็นหมื่น ผัดมาเพี้ยนใส่อีนาง
   (กลัวพี่มีรักอื่น มีแฟนเป็นหมื่น มาหลอกน้องเอย)

           (ช.) ขอรับประกัน อ้ายฮักสาวสะหวันบ่มีวันจืดจาง สี่ห้องใจอ้ายมีไว้ให้นาง บ่มีห้องใดว่าง
                 (ขอรับประกัน พี่รักสาวสะหวันไม่มีจืดจาง สี่ห้องหัวใจให้นาง ไม่มีห้องใดว่าง)
   เพื่อผู้หญิงคนใหม่ รักหนึ่งนางเดียว อ้ายบ่ขอข้องเกี่ยวกับผู้หญิงอื่นใด บ่าวเมืองอุดรจะหาท้อนเงินไว้
   (ให้หญิงคนใด รักน้องนางเดียวไม่ขอข้องเกี่ยวกับหญิงใด หนุ่มอุดรจะเก็บเงินไว้)
   เพื่อมาแต่งงานไว้ ไปเป็นใภ้แดนอีสาน
   (เพื่อมาแต่งงานให้น้องเป็นสะใภ้คนอีสาน)

           (ญ.) ถ้าฮักจริงใจ อ้ายอย่าปล่อยให้ปีเดือนเคลื่อนผ่าน อย่าปล่อยน้องคอยอยู่อีกนาน
                 (ถ้ารักจริงใจอย่าปล่อยให้วันเลื่อนผ่าน อย่าให้น้องคอยอีกนาน)
   อ้ายจงกลับเมือบ้าน ไปหาพ่อหาแม่ ไปเตรียมขันหมาก ทั้งสินสอดลงเรือลงแพ บอกเพื่อนฝูง
   (พี่จงกลับบ้านให้พ่อแม่มาสู่ขอ เตรียมขันหมากสินสอดจัดลงเรือแพ บอกเพื่อนฝูง)
   ลุงตาและเถ้าแก่ แล้วพร้อมกันแห่ ล่องตามแม่ลำของมา
   (ลุง ตาและเถ้าแก่ พร้อมกันแห่ขันหมากล่องลำโขงมา)

      ** (ช.) อ้ายขอตกลง (ญ.) น้องก็ปลงใจคือว่า (ช.) อ้ายจะเตรียมเด็ดดอกจานมา
               (พี่ตกลง น้องก็ปลงใจ พี่จะเตรียมดอกจานมา)
         (ญ.) น้องจะปลูกดอกคูณถ้า ไว้แต่งพาขวัญเฮา (พร้อมกัน) มามาเฮามา มาฮ่วมเข้าเชื่อมสายสัมพันธ์
                 (น้องจะปลูกดอกคูณคอยท่าไว้แต่งพาขวัญเรา มามาเฮามา มาร่วมเชื่อมความสัมพันธ์)
    บ่าวเมืองอุดร ผู้สาวเมืองสะหวัน สองเฮามาฮักกัน ไปจนวันชีพวาย
    (หนุ่มเมืองอุดร สาวเมืองสะหวัน สองเรามารักกันไปจนชีพวาย)

         (ซ้ำ **) สองเฮามาฮักกัน ไปจนวันชีพวาย

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจหลายคำดังนี้