ขับร้อง : ศาล สานศิลป์

คำร้อง/ทำนอง : ปรีชา ปัดภัย, เรียบเรียง : นะโม โมรา

                   ยืนซึมเซากลางฝนที่มันพรั่งพรมลงใส่หน้าอ้าย ปล่อยน้ำตาให้มันรินไหลบ่อายฟ้าดิน
                 (ยืนซึมเศร้ากลางสายฝนที่พรั่งพรมลงมาพร้อมหยดน้ำตาพี่มิอายฟ้าดิน)
   สูญสิ้นแล้วความฮักนาทีสุดท้ายด้วยคำว่าเลิกกัน ม่านหัวใจอ้ายถูกกั้นด้วยน้ำมือเจ้ากับเขา
   (หมดสิ้นความรักด้วยคำว่าเลิกกัน หัวใจพี่ถูกกั้นด้วยรักของเธอกับเขา)

              ** ฮักสองเฮาถึงตอนอวสาน เก็บกู้บ่ทัน ได้รางวัลตอบแทนเป็นน้ำตา
                 (รักของเราจบสิ้นห้ามไว้ไม่ทัน มีรางวัลเป็นน้ำตา)

             *** ระเบิดเวลา... เริ่มเดินมาตั้งแต่น้องพบเขา เจ้าถ่ายโอนในความเป็นเรายกให้เขาทีละน้อย
                  (ระเบิดเวลา เริ่มมาจากการที่น้องพบเขา เอาหัวใจของเราไปให้เขาทีละน้อย)
   อ้ายวิ่งไขว่คว้าตามใจเจ้าคืน น้องกะบืนหนีใส่เกียร์ถอย ได้แต่มองฮักที่หลุดลอย รอถึงวันเลิกลา
   (พี่วิ่งตามเอาใจน้องคืน น้องก็ฝืนถอยหนีไปหาเขา ทิ้งให้รักเราหลุดลอยรอวันลา)

                  หันหลังทั้งน้ำตากลั้นใจบอกว่าให้เจ้าโชคดี ให้สมใจกับคนใหม่ที่มีที่น้องตั้งใจเลือกเขา
                 (พี่หันหลังกลับพร้อมน้ำตาบอกไปว่าให้น้องโชคดี มีสุขกับคนที่น้องตั้งใจเลือกไว้)
   อ้ายคนนี้ได้ตายไปแล้วบ่ต้องห่วงเด้อบ่ขวางทางเจ้า ถูกระเบิดที่น้องกับเขาวางลงใส่ใจกัน
   (พี่คนนี้ได้ตายไปแล้วไม่ต้องห่วง ไม่ขวางทางรักเพราะโดนระเบิดเวลาที่น้องกับเขาโยนใส่ใจพี่แล้ว)

          (ดนตรี... ซ้ำ **, *** และ  ***) ได้แต่มองฮักที่หลุดลอยรอถึงวันเลิกลา

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจหลายคำดังนี้