คันเจ้าได้ขี่ซ้างกั้งฮ่มเป็นพระยา อย่าได้ลืมคนทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า ## ถ้าได้ดิบได้ดีหรือได้เป็นใหญ่แล้ว ก็อย่าได้ลืมผู้คนรอบข้าง @อย่าลืมบุญคุณคนที่เคยเอื้อเฟื้อเรา ## |
นายดวง วังสาลุน เกิดเมื่อวันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2493 ที่จังหวัดอุบลราชธานี มีความสนใจในศิลปะการแสดงพื้นบ้านมาตั้งแต่เด็ก ได้เริ่มฝึกการร้องลำตอนเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เมื่อไม่มีโอกาสได้ศึกษาต่อ จึงหันเหชีวิตมาเป็นหมอลำ โดยเป็นตัวประกอบตามคณะหมอลำต่างๆ วงดนตรีพื้นบ้าน แต่มีปัญหาเกิดขึ้นเพราะตัวเองไม่มีกลอนลำที่เป็นของตนเอง จึงได้คิดเขียนกลอนลำขึ้นเพื่อใช้ในการแสดงโดยวิธีครูพักลักจำ จากครูบาอาจารย์ต่างๆ เวลาผ่านไปก็สั่งสมความชำนาญมากยิ่งขึ้น จึงหันเหจากการออกหน้าเวทีการแสดง มาอยู่เบื้องหลังเป็นผู้ประพันธ์กลอนลำ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
หมอลำดวง วังสาลุน ก็ยึดเอาอาชีพประพันธ์กลอนลำเป็นอาชีพ มีผลงานให้คนนั้นบ้าง คนนี้บ้าง แม้จะไม่ดังเปรี้ยงปร้าง มีอุปสรรคมากมายก็ไม่เคยท้อ ยังคงสร้างผลงานเรื่อยมา ในช่วงแรกๆ ยังไม่ประสบผลสำเร็จมากนัก เพราะยุคนั้นวงการหมอลำยังไม่เฟื่องฟู
จนเมื่อปี พ.ศ. 2541 ได้รับเชิญไปอยู่กับคณะหมอลำที่มีชื่อเสียงของจังหวัดอุบลราชธานียุคนั้น คือ คณะอุบลพัฒนา ที่มีพระเอกใหญ่เสียงทอง ป.ฉลาดน้อย ส่งเสริม คู่กับนางเอกสาวอังคนางค์ คุณไชย และสไบแพร บัวสด ร่วมคณะอยู่ด้วย ภายใต้การนำของหัวหน้าคณะ หมอลำอำพร สง่าจิตร
นายดวง วังสาลุน ได้รับมอบหมายให้ประพันธ์กลอนลำ และจัดฉากประกอบเรื่อง "นางนกกระยางขาว" เพื่อเข้าประกวดหมอลำในปีนั้น จนได้รับ รางวัลชนะเลิศ จาก กรมประชาสัมพันธ์ หลังจากนั้นได้มีผลงานเป็นที่ประจักษ์เรื่อยมาตามลำดับ ถึงขั้นมีบริษัทจากส่วนกลางมาติดต่อให้ไปบันทึกแผ่นเสียงจำนวนมาก
กลอนลำของนายดวง วังสาลุน ประพันธ์ขึ้นนั้นมีอยู่มากมายหลากหลายประเภท เช่น ลำเรื่องต่อกลอน ลำล่อง (ลำยาว) ลำเพลิน ลำภูไท ลำกล่อมลูก ฯลฯ ผลงานเหล่านี้ได้ถูกถ่ายทอดออกไปยังผู้ฟังจากศิลปินมากมาย เป็นส่วนหนึ่งในการสร้างชื่อเสียงให้กับศิลปิน เช่น หมอลำ ป.ฉลาดน้อย ส่งเสริม ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (หมอลำ) ปี พ.ศ. 2549 บานเย็น รากแก่น ศินปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (หมอลำ) ปี พ.ศ. 2556 รวมถึง อังคนางค์ คุณไชย และอีกหลายๆ คน
รัตนา ดาเหลา กำลังต่อกลอนลำกับ พ่อดวง วังสาลุน
ด้วยความมุ่งมัน ทุ่มเท ในการสร้างสรรค์ผลงานออกมาอย่างต่อเนื่องยาวนาน กอร์ปกับคุณค่าในบทประพันธ์กลอนลำที่ทรงคุณค่า ที่ได้มอบไว้ให้เป็น "มูนมังมรดก" สู่บรรพชนชาวอีสาน นายดวง วังสาลุน จึงได้รับการเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินมรดกอีสาน สาขาวรรณศิลป์ (ประพันธ์กลอนลำ) ประจำปี พ.ศ. 2550 จาก มหาวิทยาลัยขอนแก่น และยังได้รับพระราชทานปริญญากิตติมศักดิ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาวิชาดนตรี จากมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เมื่อปี พ.ศ. 2558
นายดวง วังสาลุน ได้ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2560 รวมสิริอายุ 67 ปี
กลอนลำอาลัยพ่อหลวง โดย นายดวง วงสาลุน ลำโดย ป.ฉลาดน้อย ส่งเสริม
ยินดีต้อนรับสู่ประตูอีสานบ้านเฮา เว็บไซต์ของเรา ใช้คุกกี้ (Cookies) เพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์การใช้งานที่ดียิ่งขึ้น อ่านนโยบายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล (Privacy Policy) และนโยบายคุกกี้ (Cookie Policy)